سودابه جعفری- مدیر مسئول
سال نو میلادی همواره نویدبخش شروعی دوباره است؛ فرصتی برای بازاندیشی در گذشته و امید به آینده‌ای بهتر. اما امسال نیز این روزهای آغازین با سایه سنگین جنگ در خاورمیانه، فشارهای اقتصادی در داخل کشور، و دغدغه‌هایی که لحظه به لحظه بر زندگی مردم سنگینی می‌کند، همراه است. در حالی که جهان در بسیاری از نقاط با بحران‌های بی‌پایان دست و پنجه نرم می‌کند، ایران، به‌رغم تمام مشکلات و چالش‌ها، همچنان می‌تواند یادآور رواداری تاریخی خود باشد؛ الگویی که از گذشته‌های دور تاکنون نشان داده است که تفاوت‌ها می‌توانند به جای تقابل، فرصتی برای تعامل باشند.
ایران کشوری است که در طول تاریخ، پذیرای اقوام، ادیان و فرهنگ‌های گوناگون بوده است. از زرتشتیان تا یهودیان، مسیحیان، مسلمانان و پیروان دیگر مذاهب، همگی در این سرزمین پهناور در کنار هم زیسته‌اند و با حفظ هویت خود، به ساختن تمدنی بزرگ کمک کرده‌اند. در دوره‌های مختلف تاریخی، ایران به عنوان یکی از پیشروترین نمونه‌های همزیستی مسالمت‌آمیز میان ادیان و فرهنگ‌ها شناخته شده است.
در دنیای امروز که خشونت، جنگ، و نزاع‌های بی‌پایان میان ملت‌ها و گروه‌ها به امری عادی تبدیل شده است، ایران همچنان توانسته است به رغم تمامی چالش‌ها، بستری برای زیست مشترک اقوام و ادیان مختلف باقی بماند. امسال، سال نو میلادی در شرایطی آغاز شده که برای بسیاری از مردم دنیا، به‌ویژه در مناطق جنگ‌زده، معنای واقعی شادی و جشن از دست رفته است. کودکانی که در میان آتش و ویرانی چشم به جهان گشوده‌اند و نسلی که هیچ‌گاه طعم صلح را نچشیده است، در انتظار روزهایی هستند که شاید هرگز فرا نرسند. برای این کودکان، سال نو معنایی ندارد، چرا که جنگ هر روز تقویم زندگی آن‌ها را خط می‌زند. در چنین شرایطی، وظیفه ما به‌عنوان انسان‌هایی که در صلح نسبی زندگی می‌کنیم، فراتر از ابراز همدردی است. باید تلاش کنیم تا از طریق اقدامات عملی و تأکید بر ارزش‌های انسانی، نقش خود را در کاهش آلام این انسان‌ها ایفا کنیم.
ایران با تاریخ طولانی خود در همزیستی اقوام و ادیان، می‌تواند الگویی ارزشمند برای دنیایی باشد که همچنان گرفتار تعصبات و دشمنی‌هاست. مردمانی که در این سرزمین زندگی می‌کنند، از هر قوم و دین، سال‌هاست که در کنار هم، نه تنها زیسته‌اند، بلکه با همکاری و تعامل، به پیشرفت و شکوفایی این سرزمین کمک کرده‌اند.
شاید این سؤال پیش بیاید که چگونه ایران می‌تواند در این دنیای پرتنش و پر از تضاد، نقش خود را به‌عنوان کشوری با فرهنگ رواداری ایفا کند؟ پاسخ به این سؤال، در بازگشت به ارزش‌های بنیادین این سرزمین نهفته است. احترام به تنوع، پذیرش دیگران و تلاش برای ساختن جامعه‌ای که در آن همه افراد، فارغ از دین، قومیت و فرهنگ، احساس امنیت و آرامش کنند، می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد.
این ارزش‌ها تنها به گذشته تعلق ندارند؛ بلکه امروز نیز می‌توان آن‌ها را در زندگی روزمره مردم ایران مشاهده کرد. جشن‌های مشترک میان اقوام و ادیان مختلف، حمایت از یکدیگر در زمان بحران‌ها و تعامل مثبت میان گروه‌های مختلف اجتماعی، همگی نشان‌دهنده این است که ایران همچنان می‌تواند الگویی برای همزیستی مسالمت‌آمیز باشد.
سال نو میلادی، فرصتی است برای بازنگری در ارزش‌هایی که جهان امروز بیش از هر زمان دیگری به آن‌ها نیاز دارد. در حالی که بسیاری از نقاط دنیا درگیر خشونت و نزاع هستند، ایران می‌تواند با تأکید بر میراث فرهنگی و اجتماعی خود، به جهانیان نشان دهد که چگونه می‌توان با احترام به تنوع و پذیرش دیگران، دنیایی بهتر ساخت.
امسال هم سال نو را به همه هم‌وطنان مسیحی می‌گوییم و آرزو می‌کنیم که این سال، سرآغازی باشد برای دنیایی عاری از خشونت و پر از عشق و همدلی. شاید این آرزو ساده به نظر برسد، اما تحقق آن، نیازمند تلاش و همبستگی همه ماست. ایران، با تاریخ غنی و فرهنگ رواداری خود، می‌تواند در این مسیر پیشگام باشد.
