یک تحقیق میدانی در نیشابور بر روی ۵۰ معلول جسمی حرکتی شدید و خانواده‌هایشان انجام گرفته نشان می‌دهد که اقدامات توانبخشی مبتنی بر خانواده، تأثیر معناداری بر کیفیت زندگی آنها گذاشته است.
هاشم سنگونی که این تحقیق را مدیریت کرده می‌گوید: این تحقیق شامل اقداماتی در محدوده‌ی زمانی شش ماه را در بر می‌گیرد که طی آن هر هفته سه روز و در هر روز یه مدت ۱۵۰ دقیقه بر روی ۲۵ معلول جسمی حرکتی شدید، کار توانبخشی مبتنی بر خانواده انجام شده است.
آقای سنگونی اضافه می‌کند: در این پژوهش که برای نخستین بار در کشور انجام گرفته، ۲۵ معلول جسمی حرکتی شدید که پرونده‌ی آنها به مجتمع توانبخشی پویش واگذار شده، به عنوان گروه آزمایش و ۲۵ نفر نیز که خدمات توانبخشی دریافت نمی‌کردند به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: الگوهای کیفیت زندگی در این تحقیق، شامل رضایت از زندگی ، سلامت جسمانی ، سلامت و آسایش روانی و روابط اجتماعی بوده که بر اساس پژوهش، نتایج کار توانبخشی، در همه‌ی این الگوها مؤثر بوده است.
سنگونی در خصوص اعتبار تحقیقش تأکید می‌کند که در این تحقیق از پرسشنامه‌ی استاندارد سازمان بهداشت جهانی برای بررسی کیفیت زندگی استفاده کرده که به گفته‌ی او جامع‌ترین و رایج‌ترین پرسشنامه‌ی بین‌المللی در این زمینه می‌باشد.
این پژوهشگر می‌گوید: خدمات توانبخشی مبتنی بر خانواده، طبق برنامه مرکز جامع توانبخشی پویش، هفته ای ۳ روز، هر روز به مدت ۱۵۰ دقیقه و به طول ۶ ماه بر روی گروه مداخله انجام شد. برنامه آموزشی بر مبنای ابعاد جسمی و روانی کیفیت زندگی و همچنین در جهت ارتقاء سطح توانمندی بیماران در انجام فعالیت های روزمره طراحی گردید. علاوه بر این به اهمیت وجود یک برنامه درمانی منظم و مداوم برای پرداختن به مقوله هایی ازجمله درد، دامنه حرکات، تعادل بدن و توانایی جابجایی بیمار، شناسایی توانایی ها و استعدادهای معلول و تقویت آن ها جهت افزایش اعتماد بنفس و بهبود و بازگشت حرکا ت از دست رفته اندام ها با استفاده از خدمات فیزیوتراپی اشاره شد.
به گفته‌ی وی، پژوهشگر در طول ۴۶ روز پس از ارائه آموزش، اجرای مداخله را توسط همسران پیگیری می کرد. لازم به ذکر است که گروه کنترل در طی مداخله تحت آموزش خاصی قرار نگرفتند، اما پس از اتمام پژوهش این دوره ها برای آنان نیز برگزار شد.
آقای سنگونی می‌گوید: میانگین نمره کیفیت زندگی در افراد برخوردار از خدمات توانبخشی به طور معناداری بالاتر از افرادی بود که این خدمات را دریافت نکرده بودند.
همچنین بر اساس نتایج تحقیق این پژوهشگر، میزان تحصیلات معلول و افراد خانواده‌ی وی، تأثیر معناداری بر فایده‌بخشی خدمات و افزایش کیفیت زندگی معلول و خانواده‌اش دارد.
شایان ذکر است طراحی این تحقیق در سال ۹۳ آغاز گردیده و انجام آن حدود دو سال طول کشیده ولی نتایج آن اخیر منتشر گردیده است.
به گفته‌ی محقق، تحقیق یاد شده، اولین نمونه‌ی چنین پژوهشی می‌باشد زیرا پیش از آن، اساسا چنین موضوعی مطرح نبوده است.
