با تشکر از حضور شما در این مصاحبه لطفاً خودتان را معرفی کرده و سوابق علمی پژوهشی اجرایی و علمی خود را بیان کنید.
با سلام و احترام بنده علی خطیب هستم، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، محقق و مدرس رشته پرستاری داخلی و جراحی
دلیل اصلی شما برای انتخاب این طرح تحقیقاتی چه بود و چه کسانی در این پژوهش یاری دهنده شما بودند؟
این پژوهش با هدف ارائه راهکارهای نوین و منطبق بر اصول علمی پژوهش در راستای ارائه خدمات بهتر به بیماران و کاهش مراجعات به مراکز درمانی انجام شده است. این پژوهش با همکاری اساتید دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، تهران، اردبیل و مرکز سلامت هایگیت لندن (کشور انگلیس) انجام شده است.
پژوهشتان را معرفی کرده و با معرفی ویژگیها و نوآوریهای آن در خصوص موضوعات و محورهای آن شرح دهید:
مطالعه حاضر به بررسی تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی مراقبان بیماران دو قطبی میپردازد. در این مطالعه با طراحی یک مداخله ۴ ماه (یک ماه آموزش حضوری و سه ماه پیگیری تلفنی) همراهان بیماران به ارزیابی نقش کمککننده مراقبی در شرایط بیماریهای مزمن پرداخته میشود.
آیا این پژوهش به مرحله اجرا و بهرهبرداری رسیده است؟
بله این پژوهش از شهریور ۱۴۰۳ تا فروردین ۱۴۰۴ انجام گردید و مشخص شد. یافته های این مطالعه نشان داد مداخله حاضر به طور معنیداری فشار مراقبتی را تا ۶۵ درصد کاهش داده است و تابآوری مراقبین را بیش از ۳۵ درصد افزوده است.
این طرح پژوهشی چه گرهی از مشکلات مردم باز خواهد کرد؟
این پژوهش کمک میکند تا با برنامهریزی های آتی در جهت استفاده از روشهای نوین از راه دور به سوی کاهش مراجعات به مراکز درمانی گام برداشته شود و از فشار حجم کاری کادر درمان کاسته گردد. که در نتبجه این امر با افزایش کیفیت مراقبت همراه خواهد بود
انتظار شما از مسئولین و متولیان امور پژوهشی در زمینه حمایت و یا توسعه فعالیتهای مشابه چیست و چه راهکارهایی پیشنهاد میکنید؟
به عنوان عضوی از کادر درمان ضمن خداقوت به تمامی همکاران عزیز، پیشنهاد می کنم مراقبتهای بیماران از شکل سنتی خارج شود و با ارائه مراقبت ها و درمان های از راه دور و در عین حال مشارکت دادن مراقبین بیماران به سمت بًعد سوم حمایتی درمان پیش رفته شود.
اگر توضیح دیگری در خصوص برنامههای جاری آینده و اهدافتان دارید در خاتمه این گفتگو بفرمایید:
تلاش ما این است که پژوهشها را از حالت تئوری خارج کرده و سمت کمک واقعگرایانه و مثبت در نظام سلامت کشور اقدام نماییم. همچنین امیدوارم بتوانیم تجربه طرحهای موفق مانند تله نرسینگ را در سطح ملی گسترش دهیم تا در بحرانهای احتمالی و نیازهای فعلی قابلیت استفاده داشته باشد و مثمر ثمر گردد