وقتی خبرنگاری شغل سخت نیست، اما مرگآور است سال بیپناهی خبرنگاران
به بهانه سالگرد فاجعه متروپل زلزله فساد سیستماتیک
گزارش ویژه گزارش فعالیتهای انجمن صنفی ویراستاران
ادبیات ِشفاف و واضح و مستند چیست؟(۲)
درسگفتارهای ادبی
کار مردم را به مردم بسپارید
خاتون شرق- وقتی مردم، فرهنگ را از دل کوچهها و خاطرهها بیرون میکشند و جانی تازه به آن میدهند، تنها کاری که باید کرد، این است: مزاحمشان نشوید! فستیوال «کوچه» در بوشهر یکی از همان تلاشهای صمیمی و خودجوش بود که بیهیچ هیاهوی دولتی، توانست نفس تازهای به بافت تاریخی شهر ببخشد. کوچههایی که زمانی خاموش بودند، با صدای خیامخوانی و موسیقی جنوب، روشن شدند.
از نغمه تا نوحه، بوشهر به سوگ نشست
خاتون شرق- هفته گذشته، وقتی درباره فستیوال مردمی «کوچه» نوشتم و گفتم «کار مردم را به مردم بسپارید»، شاید خیلیها گمان نمیکردند این جمله تا چه حد میتواند معنای عمیقی در دل خود داشته باشد.
پای لنگ رسانهها در فاجعه بندر شهید رجایی
خاتون شرق- آتش در بندر شهید رجایی، نه تنها قلب اقتصادی کشور را سوزاند، بلکه بار دیگر ضعفها و کاستیهای جدی رسانهها در پوشش بحرانهای ملی را نمایان کرد. در حالی که تاکنون شمار جانباختگان این حادثه به دستکم ۴۰ نفر رسیده، هنوز اخبار دقیق و شفاف از تعداد مصدومان و، مهمتر از آن، علت اصلی حادثه منتشر نشده است. خلأ بزرگتر، غیبت رسانههای رسمی در پوشش لحظهبهلحظه و مستقیم این فاجعه است که بار دیگر، ضعف مزمن صداوسیما و رسانههای داخلی در مدیریت اطلاعرسانی بحران را آشکار ساخت.
عاقبت سفر لاکچری به قطب جنوب؛ اخراج
خاتون شرق- در بهار سال ۱۴۰۴، انتشار عکسی از شهرام دبیری، معاون پارلمانی رئیسجمهور ایران، در کنار همسرش شعله امامی مقابل کشتی تفریحی «پلانکیوس» با نوشته «پیش به سوی قطب جنوب» موجی از جنجال و انتقاد را در فضای مجازی و رسانههای ایران به راه انداخت.
نوسازی یا پاکسازی؟
خاتون شرق- در روزهای اخیر، تصاویری از دیوارنگاره معروف ضدآمریکایی در خیابان کریمخان تهران، واقع در تقاطع خیابانهای استاد نجاتاللهی و سپهبد قرنی، در شبکههای اجتماعی و رسانههای بینالمللی دستبهدست شد.
ادبیات ِشفاف و واضح و مستند چیست؟
درسگفتارهای ادبی(9)
چاپ مستمر و منظم هفتهنامه خاتونشرق برای دومین سال پیاپی
رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
زنان ایران؛ معماران تحول
خاتون شرق- در آستانه سال جدید، هنگامی که به گذشته نگاه میکنیم و آینده را پیشبینی میکنیم، یک حقیقت بیش از پیش خودنمایی میکند: زنان ایران نه تنها بخشی از تاریخ این سرزمین هستند، بلکه معماران اصلی تحولات آن نیز به شمار میروند. سال ۱۴۰۳، با تمام فراز و نشیبهایش، نشان داد که زنان ایرانی، از خانهها تا خیابانها و از عرصههای علمی تا میدانهای اجتماعی، در حال بازتعریف نقش خود هستند. اما آنچه در سال جدید، یعنی ۱۴۰۴، انتظار میرود، حضوری پررنگتر و تأثیرگذارتر از این معماران تحول در تمامی عرصههای زندگی اجتماعی است.